120 rocznica urodzin płk Alfonsa Fenglera

12 20180726 Dnia 26 lipca 2018 roku o godz. 12:00, z inicjatywy naszego Stowarzyszenia, spotkaliśmy się na 13 20180726 cmentarzu parafialnym w Lesznie przy ul. Kąkolewskiej na skromnej uroczystości przy grobie płk Alfonsa Romana Fenglera - byłego dowódcy 5. Kresowego Pułku Artylerii Przeciwlotniczej w latach 1942 - 1946. W dniu tym mijało 120 lat od urodzin płk Alfonsa Fenglera - dlatego chcieliśmy uhonorować oficera-przeciwlotnika i przypomnieć sylwetkę tego zasłużonego dla Polski żołnierza. Wśród zaproszonych i obecnych na tej uroczystości był Prezydent Miasta Leszna Łukasz Borowiak, przedstawiciele leszczyńskich jednostek i instytucji wojskowych 19 Samodzielnego Oddziału Geograficznego i Wojskowej Komendy Uzupełnień oraz członkowie naszego Stowarzyszenia. Niestety zabrakło przedstawicieli leszczyńskich dywizjonów 4. Zielonogórskiego Pułku Przeciwlotniczego. Szczególnie martwi to, gdyż dywizjon "OSA" przejął tradycje 5. Kresowego Pułku Artylerii Przeciwlotniczej. Uroczystość rozpoczął prezes naszego Stowarzyszenia kol. płk (s) Mirosław Rochmankowski wygłaszając słowo wstępne i witając gości. Następnie głos zabrał kol. mjr (s) Krzysztof Handke, który barwnie opowiedział biogram płk Alfonsa Fenglera, przedstawiając fakty i zdarzenia zarówno z jego "wojskowej kilkudziesięcioletniej tułaczki", ale i z jego osobistych kontaktów z płk Fenglerem. Na zakończenie Prezydent Łukasz Borowiak podziękował za następną, tak szczytną inicjatywę naszego Stowarzyszenia - tym razem uhonorowany został oficer - żołnierz - przeciwlotnik służący w okresie od odzyskania niepodległości do lat po II wojnie światowej. Końcowym akcentem było złożenie wiązanki kwiatów i zapalenie zniczy na grobie płk Alfonsa Fenglera. Do oglądnięcia pozostałych zdjęć z uroczystości zapraszamy do naszej galerii. Kliknij tutaj.

***

fengler Płk Alfons Roman FENGLER

Urodził się 26 lipca 1898 roku w Obrze (powiat wolsztyński). Uczęszczał do szkoły średniej. W 1919 roku brał udział w wojnie polsko-bolszewickiej (w szeregach 12pap). W okresie 5 styczeń - 10 lipiec 1920 roku szkolił się w Szkole Podchorążych Artylerii w Poznaniu. Został promowany na stopień podporucznika służby stałej artylerii 31 lipca 1920 roku. Po ukończeniu szkoły służy w Centralnym Obozie Podoficerskich Szkół Artylerii w Toruniu. Zweryfikowany w stopniu porucznika służby stałej ze starszeństwem od 1 czerwca 1919 roku. W 1925 roku przeniesiony z Centralnej szkoły Podoficerskiej w Toruniu do 1. pułku artylerii przeciwlotniczej w Warszawie. Awansowany do stopnia kapitana 1 stycznia 1931 roku, po czym objął dowództwo baterii. Awansowany do stopnia majora służby stałej 19 marca 1938 roku. Do sierpnia 1939 roku dowódca 3. dywizjonu w 1 paplot. W wojnie obronnej we wrześniu 1939 roku dowódca 1. dywizjonu samochodowego art. plot. zmobilizowanego przez 1.paplot w Warszawie, który w okresie 26 sierpień – 2 wrzesień 1939 roku był rejonie Katowic, potem przerzucony do obrony Centralnej Składnicy Uzbrojenia w Stawach i ochrony mostów na Wiśle w Dęblinie. Następnie dowodził 2. baterią motorową. Po zakończeniu kampanii wrześniowej 1939 roku przedostał się na Środkowy Wschód, gdzie służył w 5. Dywizji Strzelców Karpackich. W marcu 1944 roku w stopniu podpułkownika dowodził 5. Karpackim Pułkiem Art. Przeciwlotniczej w II Korpusie Polskim gen. Andersa. Uczestnik kampanii włoskiej w 1944-1945. Po ewakuacji oddziałów polskich II KP we wrześniu 1946 roku do Wlk. Brytanii awansowany do stopnia pułkownika.

Po demobilizacji w 1947 roku powrócił do kraju. Mieszkał i pracował w Lesznie, gdzie zmarł 14 marca 1993 roku. Zajmował się m. in. badaniami nad obroną Westerplatte. Pochowany na cmentarzu parafialnym przy ul. Kąkolewskiej. Odznaczony; VM kl. 5, KW, ZKZ

***

Historia 5. Kresowego Pułku Artylerii Przeciwlotniczej

13 września 1941 roku na podstawie ustnego rozkazu dowódcy Dywizji Piechoty mjr Zygmunt Dobrowolski przystąpił do organizowania 5. Dywizjonu Artylerii Przeciwlotniczej według sowieckich etatów.

24 października 1942 roku mjr Antoni Ropelewski otrzymał rozkaz dowódcy dywizji w sprawie przeformowania 5. dywizjonu art. plot. w 5. pułk artylerii przeciwlotniczej. Z dotychczasowego stanu osobowego dywizjonu przygotowano zawiązki dowództwa pułku, trzech dywizjonów, każdy po trzy baterie oraz czołówki warsztatowej. Tego samego dnia mjr Ropelewski, jako pełniący obowiązki dowódcy, podpisał pierwszy rozkaz dzienny pułku.

Pułk był organiczną jednostką artylerii 5. Kresowej Dywizji Piechoty. Dowódcą pułku został mjr Alfons Fengler. Wiosną 1943 roku w skład pułku włączony został 6. dywizjon art. plot. z rozformowanej 6. Dywizji Strzelców. Pułk składał się z: dowództwa z drużyną dowodzenia, trzech daplot – każdy po trzy baterie, a w ich składzie po 6 armat plot. kalibru 40 mm Bofors. Na miejsce formowania pułku wyznaczono rejon na północ od jeziora Habbanija. Po odbyciu szkolenia, pułk w składzie II Korpusu Polskiego na początku lutego 1944 roku wyruszył konwojem morskim na front włoski.

Najtrudniejsze zadanie pułk realizował, podobnie jak cały II Korpus Polski, podczas bitwy o Monte Cassino. 12 maja nad stanowiskami ogniowymi 5.paplot ukazały się samoloty nieprzyjaciela, były jednak poza zasięgiem ognia skutecznego dział. Następnego dnia 4 i 5 bateria pułku ostrzelały FW-190. Nocami od 14 do 19 maja samoloty zrzucały tylko bomby oświetlające. 17 maja z rozkazu dowódcy dywizji 6.daplot i jeden pluton 5.daplot zostały spieszone. Z nich oraz innych oddziałów dywizji utworzono zbiorczy batalion w sile około 700 żołnierzy jako odwód dywizji i podporządkowano płk. dypl. Klemensowi Rudnickiemu. Batalion nie wszedł do walki, został jedynie użyty do noszenia amunicji dla walczącej na wzgórzu piechoty. Dowódcą batalionu był mjr Stanisław Małecki. 21 czerwca batalion został rozformowany. 5.paplot wydzielił również ludzi i sprzęt do Lekkiej Kompanii Transportowej oraz do Batalionu Komandosów do ewakuacji rannych. Po bitwie pułk pozostał na swoich stanowiskach. W celu pokrycia strat bojowych w jednostkach II Korpusu, w każdym dywizjonie rozformowano trzecie baterie.

Dalszy szlak bojowy – to udział w walkach II Korpusu, osłona wojsk w walkach nad Adriatykiem o Ankonę, na Linii Gotów oraz w bitwie o Bolonię.

Pułk w okresie pokoju

Od 10 maja 1945 roku pułk przeszedł w rejon San Benedetto. W czerwcu ćwiczył na poligonie w Santa Severa. Po zakończeniu szkolenia rozlokował się w rejonie Rocca delle Caminate. Dowództwo pułku i 4.daplot rozmieszczono w zamku Mussoliniego, 5.daplot pod Meldolą, 6.daplot i pluton warsztatowy w Predappio Nuova. Na początku lipca 1945 roku pułk przeszedł do Colli del Tronto, a 17 października 1945 roku do Porto Corsini pod Rawenną. W drugiej połowie listopada 1945 roku dowództwo pułku przeniesiono do Rawenny, w której okolicach pułk pozostał do końca pobytu we Włoszech.

We wrześniu 1946 roku pułk, podobnie jak II Korpus Polski, został przetransportowany do Wielkiej Brytanii, gdzie w 1947 roku nastąpiła demobilizacja.

***

W grudniu 1967 roku utworzony został 5. Pułk Artylerii Przeciwlotniczej z przeformowania 3. Dywizjonu Artylerii Przeciwlotniczej 5. Dywizji Pancernej. Stacjonował w Gubinie (kompleks koszarowy Komorów).

15 września 1993 roku tradycje 5.Kresowego Pułku Artylerii Przeciwlotniczej przyjął właśnie 5. Pułk Artylerii Przeciwlotniczej z Gubina.

31 grudnia 2001 roku5.Kresowy Pułk Artylerii Przeciwlotniczej został rozformowany a jeden z jego dywizjonów – dywizjon rakietowy „OSA” został włączony w struktury 69. Leszczyńskiego Pułku Przeciwlotniczego w Lesznie. Dywizjon ten przyjął tradycje swych poprzedników oraz nazwę 5. Kresowy Dywizjon Przeciwlotniczy.

Poczet dowódców

Dowódcy z okresu 1941 - 1947