AKTUALNOŚCI

Ważnym wydarzeniem w historii każdego pułku Wojska Polskiego było zawsze, obchodzone uroczyście, co roku, święto pułkowe. Na ten dzień w okresie II Rzeczpospolitej, oficerowie wybierali ważną datę z historii wojennej lub pokojowej służby pułku. Potwierdzał to potem w swoim rozkazie dowódca pułku. Były to najczęściej daty związane z rozpoczęciem formowania pułku, nadaniem sztandaru, pierwszym zaprzysiężeniem żołnierzy pułku, przybyciem do miejsca pokojowej służby, przyjęciem szefostwa pułku. Dziś mówi się o patronie pułku. Z okresu wojennego często wybierano daty związane z chrztem bojowym oddziału, najcięższymi bojami, nadaniem oddziałowi za zasługi bojowe Orderu Wojennego Virtuti Militari. Po zakończonej drugiej wojnie światowej, daty święta pułku ustalał minister obrony narodowej. Dopiero po 1989 roku, powrócono do starego zwyczaju wybierania daty święta pułkowego przez żołnierzy pułku.

Dnia 2 września 1944 roku we wsi Kolonia Wrotków koło Lublina rozpoczęło się formowanie 69. Pułku Artylerii Przeciwlotniczej 3. Dywizji Artylerii Przeciwlotniczej. 25 października 1944 roku pułk wraz z całą dywizją został zaprzysiężony w Folwarku Konstantynówka, w rejonie dyslokacji 61. Pułku Artylerii Przeciwlotniczej 3. Dywizji Artylerii Przeciwlotniczej. Później pułk w składzie macierzystej dywizji rozpoczął swój marsz bojowy na zachód, ubezpieczając oddziały 2. Armii Wojska Polskiego w rejonach: Międzyrzeca Podlaskiego, Mrozów i Broszkowa, Łodzi, na Pomorzu Zachodnim, pod Trzebnicą i Oleśnicą.

Na początku kwietnia 1945 roku, po ośmiu miesiącach marszu i przebyciu ponad 1000 kilometrów pułk ześrodkował się nad Nysą Łużycką, w rejonie, z którego niebawem miał wejść do walki.

W dniu 16 kwietnia 1945 roku 69. Pułk Artylerii Przeciwlotniczej wszedł do walki osłaniając oddziały 9. Dywizji Piechoty 2. Armii, w czasie forsowania Nysy Łużyckiej, na wysokości Rothenburga. Była to ostatnia operacja wojenna Wojska Polskiego, zwana „berlińską”. Był to chrzest bojowy pułku.

O godzinie 6.15 tego dnia rozpoczęło się artyleryjskie przygotowanie natarcia. Zgodnie z planem wszystkie baterie ogniowe pułku uczestniczyły w tym działaniu. W kolejnych dniach walki pułk osłaniał oddziały 2. Armii aż do zakończenia wojny, w dniu 8 maja 1945 roku. W tym dniu wszystkie pułki 3. Dywizji Artylerii Przeciwlotniczej (61., 66., 69., 75. Pułk Artylerii Przeciwlotniczej) ześrodkowały się w rejonie miejscowości Neustadt w Niemczech. W czasie działań bojowych pułk zestrzelił 4 samoloty nieprzyjaciela, zniszczył około 24 punkty ogniowe, wyeliminował z walki około batalionu piechoty. Zniszczył transport kolejowy niemieckiej broni pancernej. W toku walk pułk poniósł straty. Poległo i zaginęło bez wieści 36 żołnierzy, a 34 zostało rannych.

22 maja 1945 roku cała 3. Dywizja Artylerii Przeciwlotniczej przybyła z frontu do Leszna. Tu zakwaterowała w koszarach przy ulicy Racławickiej. We wrześniu tego roku 3. Dywizja została rozformowana, a na jej bazie utworzony został 86. Pułk Artylerii Przeciwlotniczej.

Po latach, w 1951 roku, w Żarach sformowany został 80. Pułk Artylerii Przeciwlotniczej, będący w składzie 11. Dywizji Artylerii Przeciwlotniczej. W 1955 roku pułk został wydzielony ze składu dywizji i przeniesiony do Leszna. W 1967 roku rozkazem ministra obrony narodowej pułk przyjął numer, dziedzictwo bojowe i tradycje 69. Pułku Artylerii Przeciwlotniczej. Od tego roku, starym zwyczajem, pułk na swoje święto przyjął datę wejścia do walki w czasie drugiej wojny światowej, tj. 16 kwietnia. Przez 46 lat, tego dnia, pułk w garnizonie lub w czasie ćwiczeń na poligonach obchodził swoje święto.

Prawie osiem lat temu (w grudniu 2011r.) pułk został rozformowany, a dwa jego dywizjony zostały włączone do 4. Zielonogórskiego Pułku Przeciwlotniczego.

Autor : Krzysztof Handke

8 kwietnia przypada 75. rocznica bitwy polskich przeciwlotników stoczona o stację i węzeł kolejowy Darnica przez 1 samodzielny dywizjon artylerii przeciwlotniczej. W marcu 1944 roku, zgodnie z rozkazem dowódcy 1 Armii Polskiej gen. Zygmunta Berlinga jednostki polskie przegrupowały się koleją na Ukrainę w rejon Żytomierza i Berdyczowa.

Armata 37 mm z obsługą. Po lewej - kpr. Stanisław Dębniak. Zdjęcie wykonane w Trojanowie (15 km na zachód od Kijowa) 12. IV 1944 r.

Od 23 marca 1 samodzielny dywizjon artylerii przeciwlotniczej pod dowództwem ppłk. Sokołowskiego, w składzie: dowództwo i sztab, 1 bateria (4 działa plot. 37 mm), 3 bateria (4 działa 85 mm), pluton ckm plot (5 ckm plot 12,7 mm), przemieszczał się po trasie: Smoleńsk, Briańsk, Darnica (przedmieścia Kijowa). 7 kwietnia dywizjon przybył do Darnicy. W nocy z 7/8 kwietnia o 0:45 nad Darnicą pojawiło się ok. 50 samolotów nurkujących Ju-88 i rozpoczęło bombardowanie węzła kolejowego i znajdujących się na nim transportów wojskowych. Dywizjony sowiecki i polski otworzyły ogień. Mimo ośmiu bezpośrednich trafień bomb w wagony kolejowe, przeciwlotnicy prowadzili skuteczny ogień zaporowy z dział i karabinów maszynowych.

Pułkownik Stanisław Dębniak, który 70 lat temu, wówczas w stopniu kaprala - dowódcy działa odpierającego ataki samolotów, tak wspomina tę te chwile:

„… Wtedy otworzyliśmy ogień. Dym i ogień wystrzałów utrudnił obserwację, ale okrzyk obsługi sąsiedniego przeciwlotniczego karabinu maszynowego: „dostał!” – potwierdził, że nasza seria była celna. Gdy nam zabrakło amunicji i działo przestało strzelać, wówczas do naszej świadomości dotarło, że wokół rozszalało się prawdziwe piekło....Darnicę objął pożar. To były najtrudniejsze chwile.”

Strącono 5 niemieckich samolotów. Straty dywizjonu: 45 poległych i zmarłych z ran, 7 zaginionych, 53 rannych i 3 zniszczone działa.

W pobliżu stacji kolejowej Darnica w zbiorowej mogile, na którą przeznaczono lej po wybuchu bomby, pochowano poległych i zmarłych z odniesionych ran bezpośrednio na stacji kolejowej Darnica. Natomiast 53 rannych (w tym 15 ciężko rannych) odwieziono do kijowskich szpitali, z których trzech zmarło z ran jeszcze tego samego dnia.

W sumie w walce na stacji kolejowej Darnica poniosło śmierć: 2 oficerów, 19 podoficerów i 22 szeregowców – razem 45 bohaterów. Ośmiu żołnierzy uznano za zaginionych, a zatem straty bezpowrotne wyniosły 53 zabitych, zmarłych z ran i zaginionych żołnierzy.

Po wojnie szczątki poległych ekshumowano i pochowano w kwaterze wojennej Cmentarza Darnickiego, gdzie dziś w szczególne daty w kalendarzu Polski zapalane są znicze i brzmią słowa wdzięczności, w rodzaju tych, które ujął w swej pieśni znany polski piosenkarz, kompozytor i aranżer Janusz Laskowski:

Na stacyjce zaśnieżonej,
na stacyjce pociąg stał,
w niebo były wymierzone
lufy wszystkich polskich dział.
Gdy na niebo się wkradła
Messerschmittów eskadra -
Polak łupnia wrogom dał!
Polak wrogom łupnia dał!

Dali im przeciwlotnicy
tęgie lanie z wszystkich luf!
Dziś, po latach, o Darnicy trzeba,
bracia, wspomnieć znów.
O przegranej faszystów
I o chłopcach, jak iskry -
trzeba, bracia, wspomnieć znów!
Wspominamy, bracia, znów!

Jeśli znów na polskie niebo
wkradnie się znienacka wróg,
to zaleci niedaleko...
Zapędzimy w kozi róg!
Wnet odnajdzie go radar
i bateria zagada,
strąci go z niebieskich dróg!
Złamie skrzydła czarny kruk!

Walki żołnierzy polskich pod Darnicą zostały upamiętnione na Grobie Nieznanego Żołnierza w Warszawie, napisem na jednej z tablic w okresie lat 1945 - 1990: "DARNICA 8 IV 1945".

W dniu 23 marca 2019 roku w sali konferencyjnej hotelu „ACH TO TU” w Lesznie odbyło się Walne Zebranie Sprawozdawcze członków naszego Stowarzyszenia. W zebraniu uczestniczyło 29 kolegów. Zebranie było prawomocne w rozumieniu statutu i mogło podejmować uchwały we wszystkich sprawach dotyczących Stowarzyszenia.

To już 13 rok funkcjonowania i działalności naszego Stowarzyszenia oraz trzeci rok pracy zarządu trzeciej kadencji. W dniu dzisiejszym podsumowaliśmy działalność Stowarzyszenia w 2018 roku oraz rozliczyliśmy funkcjonowanie Zarządu Stowarzyszenia w 2018 roku. Praca Zarządu oraz działalność Stowarzyszenia opierała się na „Planie działalności Stowarzyszenia na 2018 rok” oraz Uchwale Programowej na 2018 rok”, dokumentach przyjętych 4 kwietnia 2018 roku przez Walne Zebranie. Zaplanowane i wykonywane zamierzenia (zadania i pozostałe przedsięwzięcia) były realizowane zgodnie z założonymi celami naszej działalności, które określa § 10 i 11 Statutu Stowarzyszenia.

Do oglądnięcia zdjęć z przebiegu Walnego Zebrania Stowarzyszenia zapraszamy do naszej galerii. Kliknij tutaj.

Zebranie otworzył Prezes Stowarzyszenia kol. płk w st. spocz. Mirosław Rochmankowski, który przywitał zebranych członków Stowarzyszenia. Następnie Walne Zebranie prowadzenie obrad powierzyło kol. mjr Eugeniuszowi Kwiatkowskiemu. Po wyborze protokolantów zebrania, Komisji Wyborczo-Skrutacyjnej oraz Komisji Uchwał i Wniosków ponownie zabrał głos Prezes Stowarzyszenia kol. Rochmankowski i przedstawił sprawozdanie merytoryczne z działalności statutowej Zarządu Stowarzyszenia za 2018 rok. Przed przystąpieniem do zasadniczej części sprawozdania zebranie chwilą ciszy uczciło pamięć kolegów – członków naszego Stowarzyszenia płk Jana Zbozienia, płk Zbigniewa Gawrona, ppłk Piotra Laszkiewicza, mjr Henryka Grafa, którzy w ubiegłym roku odeszli na „wieczną wartę”. Prezes kol. płk Mirosław Rochmankowski omawiając zamierzenia realizowane w 2018 rok uwypuklił szczególnie dokonania związane z kultywowaniem tradycji i historii Polski, regionu leszczyńskiego i jednostek wojskowych stacjonujących w Lesznie. W 2018 roku przypadała 100. rocznica polskiej broni przeciwlotniczej – uczczona przez nas zorganizowanym sympozjum. Wspólnie z Muzeum w Gostyniu i Biblioteką Uczelnianą PWSZ w Lesznie zorganizowaliśmy trzy wystawy o Marszałku Piłsudskim i generale Roweckim „Grocie”. W kwietniu zorganizowaliśmy IV Spotkanie byłych żołnierzy i pracowników resortu obrony 69Lpplot. Tradycyjnie w maju zorganizowaliśmy już V Memoriał im. Ludwika Kostery. Staraniem Stowarzyszenia i UM Leszno wydaliśmy książkę naszego kolegi mjr w st. spocz. Krzysztofa Handke zatytułowaną „Artylerzysta przeciwlotnik, pułkownik Alfons Roman FENGLER 1898 – 1993”. W minionym roku podjęliśmy wiele inicjatyw, w tym np. postawienie nowego nagrobka płk Władysława Wiecierzyńskiego (przy wsparciu UM Leszno). Uczestniczyliśmy w uroczystościach rocznicowych, zawodach strzeleckich i zawodach sportowych organizowanych przez lokalne samorządy, instytucje, organizacje społeczne, zaprzyjaźnione stowarzyszenia. Rokrocznie w okresie Święta Zmarłych pamiętamy o żołnierzach i pracownikach resortu obrony, którzy pochowani są na leszczyńskich cmentarzach – ozdabiamy groby biało-czerwonymi chorągiewkami i zapalamy znicze. Kończąc sprawozdanie Prezes Stowarzyszenia wyraził podziękowania naszym sponsorom i darczyńcom, którzy wspierają naszą działalność statutową.

Po wysłuchaniu sprawozdania merytorycznego swoje sprawozdania przedstawili: Skarbnik Stowarzyszenia kol. mjr w st. spocz. Jerzy Domański – sprawozdanie finansowe za 2018 rok oraz kol. mjr w st. spocz. Tadeusz Noga – sprawozdanie Komisji Rewizyjnej, która wystąpiła z wnioskiem o udzielenie absolutorium Zarządowi Stowarzyszenia za rok 2018. Wszystkie sprawozdania zostały przyjęte i zatwierdzone jednogłośnie przez Walne Zebranie. Zebrani również jednogłośnie udzielili absolutorium Zarządowi Stowarzyszenia.

W dalszej kolejności Zarząd przedstawił Plan Działania oraz Plan Finansowy Stowarzyszenia na 2019 rok. Oba plany zostały przyjęte przez Walne Zebranie.

W wolnych wnioskach mówiono o sprawach organizacyjnych dotyczących Stowarzyszenia i jego  działalności oraz o czekających nas w najbliższych miesiącach ważnych wydarzeniach organizowanych i współorganizowanych przez Stowarzyszenie: święcie Stowarzyszenia pokrywającym się ze świętem 1dplot i świętem pułkowym 69Lpplot oraz V spotkaniem żołnierzy i pracowników resortu obrony 69Lpplot, VI Memoriałem Strzeleckim im. Ludwika Kostery, obchodów 74. rocznicy forsowania Nysy Łużyckiej oraz przypadającej w tym roku 75. rocznicy bitwy o Monte Cassino. Z tej okazji postanowiliśmy zorganizować podróż wojskowo-historyczną do Włoch w okresie 20 – 26 maj 2019 roku Członków Stowarzyszenia wyrażających chęć uczestnictwa w tej wycieczce (również z osobami towarzyszącymi) prosimy o pilny kontakt z Prezesem lub Sekretarzem Stowarzyszenia w okresie najbliższego tygodnia.

Końcowym akcentem Walnego Zebrania były podziękowania za działalność w 2018 roku złożone przez Prezesa najbardziej aktywnym członkom Stowarzyszenia. Są to koledzy: mjr Witold Mietełka, por. Marek Szreiber, kpt. Mariusz Siwak, ppłk Jerzy Wójcik, ppłk Andrzej Stenka, ppłk Andrzej Gotarski, ppłk Zdzisław Poch, ppor. Eugeniusz Śliwiński, ppłk Mieczysław Humski, mjr Tadeusz Noga. Podziękowania z rąk Prezesa otrzymali również członkowie Zarządu Stowarzyszenia: wiceprezes ppłk Wiesław Kościański, sekretarz ppłk Andrzej Izydorczyk, skarbnik mjr Jerzy Domański oraz członek Zarządu mjr Eugeniusz Kwiatkowski.

Po wyczerpaniu programu Walne Zebranie zamknął jego przewodniczący kol. mjr Eugeniusz Kwiatkowski.