W dniu 5 maja 2016 roku na strzelnicy garnizonowej w Lesznie (OC Wyciążkowo) odbył się już trzeci Memoriał im. Ludwika Kostery współorganizowany przez nasze Stowarzyszenie, 1 Leszczyński dywizjon przeciwlotniczy oraz Leszczyński Okręgowy Związek Strzelectwa. Memoriał organizujemy corocznie dla uczczenia pamięci Ludwika Kostery, żołnierza 17 pułku ułanów wielkopolskich im. Króla Bolesława Chrobrego, mieszkańca i obywatela Leszna, wybitnego sportowca i trenera strzelectwa sportowego. Więcej informacji w postaci biogramu Ludwika Kostery znajduje się w dalszej części tego artykułu. Termin rozgrywania tych zawodów strzeleckich od 2015 roku wyznaczamy na początek miesiąca maja aby dodatkowo uczcić Święto Pułkowe 17 pułku ułanów wielkopolskich przypadające na dzień 7 maja. Do oglądnięcia zdjęć z przebiegu zawodów strzeleckich zapraszamy do galerii kliknij tutaj

W zawodach strzeleckich uczestniczyło 14 trzyosobowych drużyn reprezentujących Starostwo Powiatowe, Policję, Prokuraturę, leszczyńskie oddziały, pododdziały i instytucje wojskowe, koła i stowarzyszenia żołnierzy rezerwy z Leszna, Kościana i Gubina.

Główną konkurencją zawodów było strzelanie z pistoletu wojskowego PW-83. Każdy zawodnik oddał 10 strzałów ocenianych do tarczy fb 23p w postawie stojąc z odległości 25 metrów.

Wyniki indywidualne trzyosobowych zespołów składały się również na wyniki drużynowe.

W klasyfikacji indywidualnej czołowe miejsca zajęli:

1. mł. asp. Marek KASPERSKI - KMP Leszno - 97 punktów

2. Stanisław JANEK - KŻR LOK Kościan - 96 pkt

3. kpt. Krzysztof TYRCHA - WKU Leszno - 95 pkt

4. asp. sztab. Piotr JANUS - KMP Leszno - 94 pkt

5. Marek ZIMNOCH - LOZS Leszno - 94 pkt

6. ppor. Marcin KOŁOSZUK - 1Ldplot - 92 pkt

W klasyfikacji drużynowej czołowe miejsca zajęły zespoły:

1. Komenda Miejska Policji w Lesznie - 280 punktów

2. 1 Leszczyński dywizjon przeciwlotniczy - 276 pkt

3. Leszczyński Okręgowy Związek Strzelectwa - 269 pkt

4. Klub Żołnierzy Rezerwy LOK Leszno - 261 pkt

5. WKU Leszno - 245 pkt

6. Stowarzyszenie Oficerów 5 Dywizji WP "KRESOWIAK" Gubin - 237 pkt

Nagrody wręczali Prezes Stowarzyszenia płk w st. spocz. Mirosław Rochmankowski, sędzia główny zawodów płk w st. spocz. Bogdan Pokładecki, sędzia ppłk w st. spocz. Krzysztof Gołębiewski oraz gość honorowy p. Leonard Kostera – syn Ludwika Kostery, patrona naszego Memoriału.

Pierwszych trzech zawodników oraz zespołów w klasyfikacjach indywidualnej i drużynowej uhonorowano okolicznościowymi pucharami i medalami. Pierwszym sześciu zawodnikom i zespołom w klasyfikacjach indywidualnej i drużynowej wręczono dyplomy.

Zwieńczeniem zawodów była konkurencja specjalna dla czołowych 15-tu zawodników w klasyfikacji indywidualnej. Polegała ona na oddaniu jednego strzału z kbks przez każdego zawodnika z czołowej 15-tki, w postawie klęcząc na jednym kolanie z odległości 50 metrów do tarczy okolicznościowej (wygrywał zawodnik, który trafił najbliżej środka tarczy). Zwycięzcą okazał się kpt. rez. Andrzej Kalinowski ze Stowarzyszenia Oficerów 5 Dywizji WP "KRESOWIAK" w Gubinie. Za zwycięstwo otrzymał puchar i dyplom okolicznościowy oraz miniaturę logo III Memoriału a zarazem tarczy okolicznościowej z konkurencji specjalnej.

W trakcie zawodów uczestnicy mogli zrelaksować się w namiocie przy strzelnicy, gdzie mogli spożyć nieodłączną na tego typu imprezach czy zawodach „wojskową” grochówkę. Dodatkowo na ekranie były prezentowane zdjęcia z memoriałów z poprzednich lat, jak również z toczących się zawodów.

KOSTERA Ludwik (1911 – 1994) wachmistrz 17 pułku ułanów wielkopolskich im. Króla Bolesława Chrobrego. Urodził się 23 sierpnia 1911 r. w Biskupicach Ołobocznych (pow. Ostrów Wlkp.) jako jedno z trzynaściorga dzieci chłopskiej rodziny Brunona i Jadwigi z Walendowskich. Do szkoły powszechnej chodził w rodzinnej miejscowości, szkołę wydziałową ukończył w Ostrowie Wlkp. 23 września 1930 roku powołany został do odbycia służby wojskowej – do 4 szwadronu szkolnego 17 pułku ułanów. W 1931 roku ukończył szkołę podoficerską Mianowany na stopień kaprala został zastępcą dowódcy plutonu w  1 szwadronie. Od 1 września 1932 roku był podoficerem nadterminowym. W 1934 roku odbył 3 miesięczny kurs dla podoficerów nadterminowych w 15 pułku ułanów w Poznaniu. 1 września 1935 roku zostaje podoficerem zawodowym w 3 szwadronie. We wrześniu 1938 roku skierowany zostaje do Centralnej Szkoły Jazdy w Centrum Wyszkolenia Kawalerii w Grudziądzu, którą ukończył 17 lipca 1939 roku z pierwszą lokatą. W Grudziądzu ukończył gimnazjum ogólnokształcące i uzyskał świadectwo dojrzałości. Był znakomitym strzelcem, członkiem grupy mistrza armii w strzelectwie.

Kampanię wrześniową przeszedł z 17 pułkiem ułanów od Leszna do Warszawy w stopniu plutonowego w składzie pocztu dowódcy pułku. W bitwie nad Bzurą pod Rulicami odznaczył się szczególną odwagą, wynosząc z pola ostrzału rannego dowódcę pułku. Dwukrotnie ranny z resztą pułku przebił się do Warszawy i walczył w jej obronie. 25 września awansowany do stopnia wachmistrza. Po kapitulacji stolicy został załadowany pod Skierniewicami do transportu jadącego w głąb Rzeszy. Uciekł z transportu pod Skalmierzycami i ukrywał się w lasach pod Ostrowem Wlkp. Aresztowany przez gestapo ucieka ponownie i ukrywa się w lesie. W październiku 1939 roku przybył do Leszna pracował, jako robotnik na szosie Leszno – Wschowa. Od 3 maja 1940 roku zatrudniony był w Stadninie Koni w Racocie. W 1941 roku Niemcy wywieźli stadninę wraz z pracownikami do Grabau koło Hamburga, gdzie Ludwik Kostera przebywał do zakończenia wojny. W 1946 roku wraz ze stadniną wrócił do kraju i zamieszkał w Lesznie. W 1954 roku ukończył Wyższą Szkołę Wychowania Fizycznego w Poznaniu; otrzymał dyplom trenera i tytuł sędziego w strzelectwie sportowym. Od 15 czerwca 1962 roku był szefem wyszkolenia w Zarządzie Głównym Polskiego Związku Strzelectwa Sportowego. Został trenerem koordynatorem kadry narodowej i olimpijskiej w strzelectwie. Brał udział, jako trener w XVII Igrzyskach Olimpijskich w Tokio oraz kilku mistrzostwach świata i Europy. Wyszkolił wielu mistrzów w strzelectwie, min. J. Zapędzkiego (dwukrotnego złotego medalistę olimpijskiego). W latach 1967 – 1977 był trenerem strzelectwa sportowego w Wojskowym Klubie Sportowym „Grunwald” w Poznaniu. Posiadał kwalifikacje trenera jazdy konnej; przez wiele lat prowadził sekcję jeździecką LZS w Osowej Sieni i Garzynie. 11 listopada 1990 roku został mianowany rotmistrzem. Związek małżeński zawarł z Zofią ze Ślazińskich 8 sierpnia 1939 roku w Lesznie. Małżeństwo miało synów: Eugeniusza (1940) ppłk WP; Leonarda (1940) inż. budownictwa; Andrzeja (1951) inż. elektryka.
Posiadał odznaczenia: Order wojenny Virtuti Militari V klasy, Krzyż Walecznych, Złoty Krzyż zasługi z Mieczami, Srebrny Krzyż Zasługi, Krzyż za Wolność i Niepodległość z Mieczami, Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski. Zmarł 11 listopada 1994 roku, pochowany został na cmentarzu przy ulicy Kąkolewskiej z honorami wojskowymi.